Καλησπερα ο πατέρας μου έβαλε τέλος την ζωή του όταν ήμουν 11 χρόνων και τώρα κλείνω τα 17 και μπορώ να πω ότι το να τον σκέφτομαι και να κλαίω για εκείνον έχει γίνει ρουτίνα της καθημερινότητας μου. Κάποιες φορές τον σκέφτομαι επίτηδες έντονα για να τον δω στον ύπνο μου και όντως κάποιες φορές τα καταφέρνω. Έχω πάει σε ψυχίατρο για ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή αλλά δεν συζητούσα για αυτό το θέμα γιατί θεωρούσα πως ότι και να μου πει κάποιος δεν θα με βοηθήσει όμως υποφέρω πολύ και νομίζω ότι η στάση μου είναι λίγο τραβηγμένη καθώς μόλις τώρα έχω αρχίσει να το λέω και να το παραδέχομαι σε φίλους και γνωστούς για τέσσερα χρόνια έλεγα ψέματα ότι ζει. Μήπως έχετε κάποια συμβουλή για το τι να κάνω ;

Καλό θα ήταν να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεια. Το πένθος είναι μια δύσκολη, επίπονη και περίπλοκη διαδικασία. Οι συνεδρίες θα σας βοηθήσουν στο να αποδεχτείτε την πραγματικότητα, να βιώσετε τον πόνο της απωλειας και να προχωρήσετε.

Η απώλεια του πατέρα σας σε μια τόσο τρυφερή ηλικία είναι μια βαθιά και πολύπλοκη τραυματική εμπειρία. Ειδικά όταν συνδυάζεται με το γεγονός ότι η αντιμετώπισή της έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς σας με τόση ένταση, είναι φυσικό να αισθάνεστε ότι χρειάζεστε επιπλέον υποστήριξη για να διαχειριστείτε αυτά τα συναισθήματα. Αν και είναι κατανοητό ότι έχετε απομακρυνθεί από τη συζήτηση αυτής της απώλειας λόγω του φόβου ότι δεν θα σας κατανοήσουν ή ότι δεν θα σας βοηθήσουν, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η αντιμετώπιση της θλίψης και της απώλειας είναι μια θεμελιώδης πτυχή της ψυχικής υγείας που μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητά σας και... την ευημερία σας. Η συζήτηση της απώλειας με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, ειδικά αν είναι κάποιος που έχει εμπειρία με τραυματικά γεγονότα και θλίψη, μπορεί να σας προσφέρει σημαντική βοήθεια. Η ψυχοθεραπεία, και ειδικότερα η θεραπεία που επικεντρώνεται στη θλίψη και τη διαχείριση του πένθους, μπορεί να σας βοηθήσει να επεξεργαστείτε την απώλεια του πατέρα σας και να βρείτε τρόπους να ζήσετε με αυτήν την εμπειρία. Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία (ΓΣΘ) μπορεί να είναι χρήσιμη, ειδικά για την αντιμετώπιση των ιδεοψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων και της υπερβολικής ενασχόλησης με το παρελθόν. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε και να αμφισβητήσετε τις σκέψεις και τις συμπεριφορές που σχετίζονται με την απώλεια και να αναπτύξετε πιο υγιείς τρόπους να προσεγγίσετε τα συναισθήματά σας. Επίσης, η συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης για άτομα που έχουν βιώσει παρόμοιες απώλειες μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε λιγότερο μόνος/η και να μάθετε από τις εμπειρίες άλλων. Η αποδοχή της πραγματικότητας και η ειλικρινής αναγνώριση του πόνου σας είναι τα πρώτα βήματα προς την ανάρρωση. Μην διστάσετε να αναζητήσετε τη βοήθεια που χρειάζεστε για να επεξεργαστείτε τα συναισθήματά σας και να βρείτε τρόπους να προχωρήσετε με την καθημερινότητά σας με λιγότερη ένταση και περισσότερο νόημα. Read more

Περιγράφετε ένα ανεπεξέργαστο πένθος που χρειάζεται διεργασία.

Καλησπέρα. Λυπάμαι πολύ για την απώλεια που βίωσες και το πόσο δύσκολο ήταν για σένα να το διαχειριστείς. Το γεγονός ότι τώρα ανοίγεσαι και αρχίζεις να μιλάς για αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα, και είναι καλό που το συνειδητοποιείς. Ο πόνος που νιώθεις είναι απόλυτα φυσιολογικός, αλλά το να το διαχειρίζεσαι μόνος σου μπορεί να σε κάνει να νιώθεις υπερβολική πίεση και μοναξιά. Το να έχεις πάει σε ψυχίατρο για ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή δείχνει ότι έχεις ήδη προσπαθήσει να φροντίσεις την ψυχική σου υγεία, αλλά ίσως θα ήταν χρήσιμο να συζητήσεις και για την απώλεια του πατέρα σου με έναν ειδικό.Δεν υπάρχει «σωστός» τρόπος για να πενθή...σεις, και κανείς δεν μπορεί να σου πει πώς πρέπει να νιώθεις ή να διαχειριστείς την κατάσταση. Σημασία έχει να βρεις μια πορεία που σε βοηθάει να ζήσεις με την απώλεια χωρίς να σε καταβάλλει. Αν νιώθεις ότι χρειάζεσαι περισσότερη υποστήριξη, μη διστάσεις να την αναζητήσεις. Read more