Απαλλάξου από τα σημάδια της στο σώμα σου
Written by Dermatologist - Venereologist Καζάκο Χαράλαμπο, Dermatologist - Venereologist Κουράκου Μαρία-Σοφία and Psychologist - Mental Health Counselor Παλαιολόγου Ροζίνα on 11 December 2017
Reviewed by Ioanna Vlassi from our scientific team
Συμπτώματα και διάγνωση
Οι βλάβες εμφανίζονται ως ψωριασικές πλάκες με λευκά λέπια από τον υπερπολλαπλασιασμό των δερματικών κυττάρων. Η νόσος εκδηλώνεται στους αγκώνες, στα γόνατα, στο κάτω μέρος της πλάτης και στο κεφάλι (τριχωτό της κεφαλής). Επιπλέον, είναι πιθανό να εμφανιστεί στη γεννητική περιοχή, στα νύχια, στις παλάμες και στα πέλματα. Στο πρόσωπο είναι σπανιότατο να εμφανιστεί.
ΠΡΟΣΩΠΟ
ΟΜΦΑΛΟΣ
ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
ΝΥΧΙΑ ΧΕΡΙΩΝ
ΓΟΝΑΤΑ
ΝΥΧΙΑ ΠΟΔΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΙ
ΑΦΤΙΑ
ΜΑΣΧΑΛΗ
ΑΓΚΩΝΕΣ
ΓΛΟΥΤΙΑΙΑ ΠΤΥΧΗ
Στις περιοχές που πλήττονται μπορεί να πέσουν τα μαλλιά, ωστόσο ξαναβγαίνουν σύντομα. Οι νεαροί ενήλικες είναι πιο συχνά τα θύματα αυτής της ασθένειας. Είναι σπάνιο να εμφανιστεί σε ηλικιωμένους. Για την ακρίβεια, μερικές φορές παρουσιάζεται βελτίωση ή ακόμη και εξαφάνιση των σημαδιών της νόσου μετά την ηλικία των 50 ετών.
Διάγνωση της ψωρίασης
Η διάγνωση της ψωρίασης είναι κατά κανόνα κλινική και πραγματοποιείται στο ιατρείο του δερματολόγου και του ρευματολόγου. Ο ασθενής απευθύνεται σε εξειδικευμένο ιατρό και μετά από κλινική εξέταση, μπορεί να τεθεί η διάγνωση. Το κύριο χαρακτηριστικό της ψωρίασης είναι η ροδαλή πλάκα με το λευκό λέπι στην επιφάνεια. Ο γιατρός θα ελέγξει και το σώμα για να δει αν υπάρχουν ενδείξεις ότι συνυπάρχει και κάποια άλλη μορφή ψωρίασης.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να προχωρήσει σε λήψη κομματιού δέρματος από την πάσχουσα περιοχή για τον έλεγχό του στο εργαστήριο για επιβεβαίωση (ιστολογική εξέταση). Σε περιπτώσεις υποψίας ψωριασικής αρθρίτιδας μπορεί να χρειαστεί ειδικός αιματολογικός έλεγχος και ακτινογραφία για την ανεύρεση ενδείξεων για φλεγμονή στις αρθρώσεις.
Διαφορική διάγνωση- Με ποιες άλλες παθήσεις μοιάζει η ψωρίαση;
Η ψωρίαση πολύ συχνά συγχέεται με το χρόνιο έκζεμα, τη σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, την καντιντίαση, τη σύφιλη, τη δερματομυκητίαση, τη ροδόχρουν πιτυρίαση, το φαρμακευτικό εξάνθημα κ.ά. Είναι σημαντικό, επομένως, ο ειδικός γιατρός να είναι σε θέση να διαγνώσει σωστά τη νόσο και να τη διαχωρίσει από όλες τις παραπάνω, ώστε να μπορέσει να δώσει στον ασθενή την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και να αντιμετωπίσει τη νόσο στην αρχή της.