Είναι απαγορευτικό το σύνδρομο Aspergers για την πατρότητα λόγω κληρονομικότητας;

Καλησπέρα. Απαγορευτικό δεν πιστεύω ότι ειναι. Θα ήταν καλύτερα να μιλήσετε με τον γιατρό σας που έχει την εικόνα σας για να μπορέσει να σας βοηθήσει σχετικά καλύτερα. Όσο αναφορά την εξελίξει κάνεις δεν ξέρει καθημερινά μαθαίνουμε νέα δεδομένα. Υπάρχουν πιθανότητες να κληρονομηθεί . Είναι ένα σοβαρό ζήτημα όμως που δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ με μια απάντηση. Εύχομαι να πάνε όλα καλά.

Καλησπέρα! Καταλαβαίνω την αγωνία σας , αν και από τη διατύπωση του ερωτήματος αντιλαμβάνομαι πόσο γλωσσικά εύστοχος και με εν συναίσθηση είστε. Η χαρτογράφηση των νευρο -ατυπικών εγκεφάλων έχει δείξει διαφοροποιήσεις κυρίως λειτουργικές σε σχέση με των νευρο -τυπικών εγκεφάλων . Οι ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ εχουν νευρο βιολογικη βάση , συνεπως είναι και κληρονομικες. Όμως οι αιτίες δεν εχουν βρεθεί με απολυτοτητα. Η πιαθνοτητα οταν το εμβρυο είναι θήλυ να εχει μικρότερες πιθανοτητες να είναι στο φασμα , σε σχέση με ενα αρρεν εμβρυο. Το πόσο θα σημειωθει προοδος στην γεντική μηχανική θα το επιβεβαιωσει ο ίδιος ο χρόνος. Το σημαντικοτερο ...ομως είναι οτι τιποτα δεν ειναι απογορευτικο. Η πατροτητα είναι δικαιωμα όλων! Οταν καποιος είναι έτοιμος να τη βιωσει , η αγάπη του για το παιδί του και κατά επεκταση η ανθηση του παιδιου του , είτε είναι νευροτυπικο , είτε νευρο -ατυπικο , είναι δεδομένη . Για αυτό πιθανώς να μη παίζει τοσο εξεχων ρόλο η ανησυχία για την κληρονομικοτητα , οσο η προσωπικη αναγκη του καθε ανθρωπου να γινει μπαμπάς. Καλή τύχη σε οτι και αν αποφασισετε! Read more

Καλησπέρα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με asperger οι οποίοι έχουν κάνει πετυχημένες οικογένειες και φυσικά είναι και καλοί πατεράδες. Οπότε μην ανησυχείτε για αυτό το θέμα. Ως προς την κληρονομικότητα δεν έχει αποδειχθεί ακόμη σχέση.

Πρόοδος πάντα υπάρχει στην επιστήμη, όταν είσαστε σε ηλικία που σκέφτεστε να κάνετε παιδί ενημερωθείτε από ειδικό.

Καλησπέρα σας. Είναι πολύ όμορφο που σε αυτή την ηλικία σκέφτεστε να Το μέλλον σας και πως μπορείτε να το κάνετε καλύτερο. Καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε έναν ψυχίατρο όπως σας δώσει λεπτομέρειες για το πως κληρονομείται και τι μπορείτε να κάνετε με αυτό.