Λέσση Ατζέλικα

Κάθε βράδυ χωρίς να το καταλαβαίνω κυλάνε δάκρυα . Σκέφτομαι παρά πολύ συχνά άσχημα σενάρια η άσχημες εμπειρίες μου και κλαίω . Είμαι στην Εφηβεία . Αυτό το καλοκαίρι έμαθα πολλά πράγματα που δεν ήξερα στο πλαίσιο της οικογένειας μου και μου συνέβησαν πολύ άσχημα πράγματα που δύσκολα τα αντιμετωπίζει ένα παιδί, έπαθα σοκ μεγάλο τότε , ένιωθα σαν να είναι όλα μια πλάκα . Εκείνη την περίοδο είχα πολλές ταχυπαλμίες , άγχος , εφιάλτες και φόβο για το μέλλον . Από τότε νιώθω άδεια , αναίσθητη . Δεν με αγγίζει τίποτα . Ούτε με ενθουσιάζει . Μου φαίνονται όλα πολύ επιφανειακά .

Κάνω παρέα με μια κοπέλα εδώ και 2 χρόνια με την οποία τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι με αποφεύγει και γενικώς έχει ένα υφακι του στυλ ότι νομίζει πως είναι ανώτερη. Θεωρώ ότι αυτό της βγαίνει επειδή εκείνη έχει τατουάζ και καπνίζει ενώ εγώ δεν κάνω τίποτα από τα δύο και νομίζει ότι είναι "καλύτερη" και πως είναι κάποια. Μου βγάζει ένα συναισθημα ανταγωνισμού και ότι δεν με συμπαθει κατά βάθος και απλά βγαίνει μαζί μου για να περνάει η ώρα της. Το έχω συζητήσει μαζί της και μου λέει πως δεν έχεις κάτι μαζί μου αλλά οι πράξεις της δείχνουν το αντίθετο με έμμεσο τρόπο λόγω του ότι δεν βλεπομαστε συχνά όπως στην αρχή και λόγω του ύπεροπτικου ύφους της. Έχω σκεφτεί να απομακρυνθω και εγώ γιατί δεν μαρεσει όλο αυτό. Θα κάνω το σωστό; Πως να διαχειριστώ τη κατάσταση; Νιώθω μπερδεμένη

Καλησπέρα,δυστυχώς αντιμετωπίζω χρόνια μοναξιά,δεν έχω φίλους καθόλου,νιώθω συνέχεια ότι με απορρίπτουν η ότι με προσπερνούν,βλέπω ότι σχεδόν όλοι γύρω μου έχουν μια κανονική ζωή,σχέσεις,φίλους,ταξίδια,διακοπές,διασκέδαση,δραστηριότητες,δεν με γεμίζει τίποτε από τη ζωή,στα 36 μου χρόνια νιώθω απελπισία,ότι δεν μπορεί τίποτε να με βοηθήσει,έχω κάνει κάποιες προσπάθειες για ψυχοθεραπεία αλλά δεν με βοηθάει και όχι δεν φταίει ο θεραπευτής γιατι έχω δοκιμάσει και άλλους χωρίς αποτέλεσμα για εμένα,κουράστηκα να πληρώνω.Μενω με τους γονείς λόγω οικονομικής αδυναμίας να μείνω μόνος μου,η μητέρα είναι χειριστικη σε όλα,ο πατέρας είναι αυστηρός και καθόλου συναισθηματικός,είμαι απογοητευμένος. Αυτή την περίοδο έχω ξεκινήσει ψυχαναλυτική ομαδική θεραπεία,δεν εκφραζομαι εύκολα και πιέζομαι όταν πρέπει να μιλήσω για καταπιεσμένα συναισθήματα.Η δουλειά που κάνω με αγχωνει,δεν μου αρέσει αλλά δεν μπορώ να βρω κάτι πιο ενδιαφέρον για εμένα. Δεν ξέρω τι να κάνω,η ζωή μου είναι στάσιμη από τα 20,ντρέπομαι που έχω μείνει τόσο πίσω σε προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη.