Cure n' Aim Ευτυχία Αργυροπούλου MSc, MBA, MA

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Θέματα σχέσεων
  Καλημέρα σας,θέλω να σας παρουσιάσω ένα πρόβλημα που με απασχολεί σχετικά με τον γιό μου 26 ετών.Ειχε μια σχέση 3 χρόνια.Μπαρκαρε τον περασμένο Απρίλιο ως δόκιμος καπετάνιος στο δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι και ενώ ήταν εν πλω του είπε να χωρίσουν μετα από δύο μήνες !!Ξεμπαρκαρε τα Χριστούγεννα μετά από 8 μήνες.Δυστυχως 4,μήνες αφού γύρισε δεν μπορεί να συνέλθει κλαίει κάθε μέρα , ελπίζει σε επανασύνδεση, κρατάει επικοινωνία με την κοπέλα ενω εκείνη έχει προχωρήσει και έχει σταματήσει τη ζωή του.Χρεωνει τον χωρισμό στη δουλειά του και θεωρεί ότι αν δεν είχε μπαρκάρει δεν θα τον χώριζε γιατί θα ήταν εδώ να το παλέψει.Πρεπει να παραδώσει μια πτυχιακή και δεν είναι σε θέση να την προχωρήσει.Το καλό είναι ότι κάνει συμβουλευτική μια φορά την εβδομάδα και βγαίνει με τους φίλους του.Μηπως εχει κατάθλιψη ; Υπάρχει κληρονομική προδιάθεση καθώς η μητέρα μου έπασχε από μανιοκατάθλιψη;Τι να κάνω να τον βοηθήσω;;;

  • Θα πρέπει να του δώσετε το χρόνο που χρειάζεται για να πενθήσει. Κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος και δεν μπορείτε να επέμβετε στο πένθος του άλλου. Αυτό που μπορείτε να κάνετε εσείς άνθρωπος του περιβάλλοντός του είναι να δημιουργείτε ωραίες καταστάσεις στο σήμερα, υπενθυμίζοντας του εμμέσως ότι η ζωή είναι γεμάτη με ωραίες στιγμές. Δεν θα πρέπει να κατηγορείτε τη σχέση που έληξε ούτε την κοπέλα. Αφήστε τον να διαχειριστεί τα συναισθήμτα του στη συμβουλευτική. Εσείς ως μητέρα προσφέρετε αγάπη με έναν υγιή τρόπο, σεβασμό στις επιθυμίες του, ασφάλεια, αποδοχή.

    

    Cure n' Aim Ευτυχία Αργυροπούλου

• Θέματα σχέσεων
  Η μάνα μου συνέχεια υποστηρίζει άτομα που παλιά με κορόιδευαν και όταν γίνει κάτι και κοροϊδέψω και εγώ μου λέει να μην το κάνω για να μην γίνω ίδια με εκείνους. Δεν μου αρέσει καθόλου που δεν με υποστηρίζει και θέλει να είμαι καλή με όλους. Ήμουν παλιότερα και όλοι με κορόιδευαν και γι'αυτό έχω γίνει πιο αντιδραστική τώρα , επειδή θεωρώ πως δεν το αξίζω να με περνάμε για χαζή και γενικά δεν μου αρέσει όλη μου η ύπαρξη. Η αντίδραση μου υπάρχει επειδή προτιμώ να με περνάμε για "κακιά" και ξυνή παρά αγαθή και χαζή όπως στην παιδική και εφηβική μου ηλικία. Είναι φυσιολογική αυτή η αντίδραση που έχω τώρα στην ενήλικη ζωή μου; Και από που πιστεύετε εσείς ότι πηγάζει;

  • Μεγάλωσες με το "συνδρομο του καλού παιδιού". Η αίσθηση που έχεις ότι δεν σε εκτιμούν αρκετά δεν πηγάζει από όλιτ φερόσουν με καλοσύνη και ανοχή στους ανθ΄ρωπους και σύγουρα δεν θα διορθωθεί αν γίνεις αγενής ή απότομη ή αναίσθητη. Οι άνθρωποι δεν εκμεταλλεύονται την καλοσύνη μας, αλλά την έλλειψη ορίων μας. Μπορέις να συνεχίσεις να είσαι ένα ευγενικό, καλοσυνάτο, γλυκλυτατο πλάσμα, όπως ήσουν στην απιδική σου ηλικία και ταυτόχρονα να προστατεύεις τον ευατό σου, θέτοντας σαφή όρι αστους άλλους για το πότε και πως είσια διαθέσιμη, γιατό τί μπορείς να ανεχτείς. Μπορείς να προβάλλεις τα δικά σου "θέλω" και ταυτόχρονα να δείχνε...ις ενσυναίσθηση. Μην ξεχνάς όιτ οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται σε μια ανταλλαγή, θα πρέεπι να δίνεις και να παίρνεις. Η αντιδρα΄σ ησου δεν έχει να κάνει με το γεγονός όιτ παρατήρησες ότι η "καλοσύνη" σου δεν εκτιμήθηκε. Θεωρώ όιτ κρύβεις έναν έντονο θυμό και ένα παράπονο που πηγάζει από το τρόπο που έλαβες την αγάπη από την οικογένειά σου. Θυμίσου ότι τώρα που είσαι ενήλικη, εσύ έχεις την ευθύνη της ζωής σου, την ευθύνη των σχέσεών σου και των συναισθημάτων σου. Καλό είναι να δουλέψεις λίγο με τον εαυτό σου για να αφήσεςι πίσω σου αυτό το παράπονο που σε [πολλές περιπτώσεις λειτουργεί καθηλωτικά. Διάβασε περισσότερα

    

    Cure n' Aim Ευτυχία Αργυροπούλου

• Life coaching
  Καλησπέρα σας, Νιώθω ότι τους τελευταίους μήνες, ότι το cognitive function μου έχει πέσει κατά πολύ, όπως κ η δυνατότητα να μένω συγκεντρωμένη για ώρα. Καταναλώνω περιορισμένες ποσότητες αλκόολ λόγω λήψης ισοτρετινοϊνης κ όχι άλλες ουσίες. Γενικά προσπαθώ να κοιμάμαι τουλάχιστον 7 ώρες κ να ξεκουράζομαι καθώς πριν τα 20 μου αυτό δεν συνέβαινε σχεδόν ποτέ. Καταναλώνω φρούτα κ λαχανικά αλλά η διατροφή μου τον τελευταίο χρόνο δεν είναι τόσο πλήρης. Είμαι 22 χρονών κοπέλα και καταλαβαίνω ότι η δουλειά μου χρειάζεται αντίληψη και problem-solving skills, τα οποία προσπαθώ να χτίσω αλλά νιώθω ότι πλέον δυσκολεύομαι. Τι μπορεί να με βοηθήσει; Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

  • Χαίρομαι ιδιαίτερα που αντιλαμβάνεστε πόσο η σωστή διατροφή, ο καλός ύπνος, η ξεκούραση αλλά και η άσκηση θα πρόσθετα εγώ, επηρεάζουν τις γνωστικές μας ικανότητες. Ειδικά οι πρόσφατες σχετικές μελέτες μας έχουν κάνει ξεκάθαρο το γεγονός ότι οι επεξεργασμένες τροφές που καταναλώνουμε ευθύνονται για την ραγδαία αύξηση των νευρολογικών παθήσεων. Κατά συνέπεια επηρεάζουν δραματικά τις γνωστικές μας λειτουργίες.
    Αν λοιπόν εξασφαλίσουμε ότι ζούμε μια ισορροπημένη ζωή, με μια σχετικά καλή διατροφή, άσκηση (έστω περπάτημα), καλό ύπνο, κοινωνικότητα (επαφή με φίλους), συντροφικότητα (ύπαρξη συντρόφου), χαμηλά επίπεδα άγχους και άλλων διαταραχών (...μικροβιοφοβία, υποχονδρίαση), τότε θα πρέπει να εξετάσουμε αφενός αν η αίσθηση που έχουμε ότι οι γνωστικές μας λειτουργίες υπολειτουργούν, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αφετέρου να εντοπίσουμε ακριβώς ποιες από όλες τις λειτουργίες (μνήμη αντίληψη, προσοχή, συντονισμός, ταχύτητα αντίδρασης) δεν ανταποκρίνεται στη λειτουργία του χθες. Υπάρχουν ασκήσεις για να ενισχύσουμε τις λειτουργίες μας ειδικά εάν εστιάσουμε στον προβληματικό τομέα.
    Το ενεδεχόμενο που δεν πρέπει να αφήσουμε έξω από την εξίσωση και που τις περισσότερες φορές είναι υπεύθυνο για την υπολειτουργικότητα μας: σωματική (αδικαιολόγητη κούραση) - νοητική (γνωστική υπολειτουργία) - ψυχική (θλίψη, έλλειψη ενδιαφέροντος) είναι το να να μην βρισκόμαστε στη ζωή εκεί που πραγματικά θέλουμε να είμαστε (επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά κ.α.). Ένας εύκολος - γρήγορος τρόπος να το εντοπίσετε αυτό είναι να οραματιστείτε τον εαυτό σας στο μέλλον σε μια κατάσταση που θα σας κάνει ευτυχισμένη και στη συνέχεια να δείτε στο σήμερα πόσο απέχετε από αυτή την κατάσταση. Εναλλακτικά μπορείτε να καταγράψετε τους στόχους σας και να δείτε εάν βρίσκεστε στο σωστό δρόμο προς την υλοποίησή τους.
    Πολλές φορές παγιδεύουμε τον εαυτό μας σε κάποια κοινωνικά πρέπει. 'Οταν τα πρέπει δεν συνάδουν με τα θέλω μας τότε το μυαλό μας μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία και να κλείσει τον διακόπτη του ή να χαμηλώσει ταχύτητες. Οφείλουμε να μάθουμε να ακούμε τον εαυτό μας! Διάβασε περισσότερα

    

    Cure n' Aim Ευτυχία Αργυροπούλου