Atrial Fibrilaltion
Διάγνωση διατροφή και θεραπεία
Written by Cardiologist Αθανασίου Μηνά, Cardiologist Βαχλιώτη Βασίλειο and Dietitian - Nutritionist Ρίτσου Μαρία & Συνεργάτες on 22 June 2018
Reviewed by Ioanna Vlassi from our scientific team
Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή
Η κολπική μαρμαρυγή είναι ένας μη φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός, ο οποίος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων επιπλοκών που σχετίζονται με την καρδιά. Κατά τη διάρκεια της κολπικής μαρμαρυγής, οι δύο ανώτερες και οπίσθιες κοιλότητες της καρδιάς (οι κόλποι της) χτυπούν χαοτικά και ακανόνιστα, χωρίς να συντονίζονται με τις δύο κατώτερες και πρόσθιες κοιλότητες της καρδιάς (κοιλίες).
Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή μορφή αρρυθμίας (αποτελεί περίπου το 1/3 όλων των αρρυθμιών). Όσο αυξάνεται η ηλικία του ατόμου, τόσο αυξάνεται και η πιθανότητα να την εμφανίσει. Έχει υπολογιστεί ότι μετά τα 55 έτη σχεδόν 1 στους 4 ανθρώπους (24% των αντρών και 22% των γυναικών) θα παρουσιάσει συμπτώματα της νόσου. Επιπλέον, 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ε.Ε. και 5,1 εκατομμύρια στις Η.Π.Α. (σχεδόν 2,5% του πληθυσμού) έχουν διαγνωστεί με μιας μορφής κολπική μαρμαρυγή. Ο εκτιμώμενος παγκόσμιος αριθμός των ανδρών και γυναικών με τη νόσο το 2010 ήταν 20,9 εκατομμύρια και 12,6 εκατομμύρια αντίστοιχα.
Τα συμπτώματα της νόσου συνήθως περιλαμβάνουν φτερουγίσματα στην καρδιά, αρρυθμία, δύσπνοια και αδυναμία. Τα επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής έρχονται και φεύγουν ή μπορεί ο ασθενής να τα βιώνει συνεχώς, γεγονός που απαιτεί θεραπεία.
Αν και η ίδια η νόσος δεν είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενούς, είναι μία πολύ σοβαρή ιατρική κατάσταση, καθώς συχνά απαιτεί άμεση και επείγουσα θεραπεία για να μην οδηγήσει σε επιπλοκές. Η νόσος μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό θρόμβων στην καρδιά, που μέσω της κυκλοφορίας του αίματος μπορούν να περάσουν σε άλλα όργανα και να προκαλέσουν ισχαιμία (μπλοκαρισμένη ροή του αίματος).
Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή αιτία ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Το 20-30% των ασθενών με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είχαν κολπική μαρμαρυγή πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά το αρχικό επεισόδιο. Περίπου το 10–40% των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή νοσηλεύονται κάθε χρόνο, ενώ έχει υπολογιστεί ότι η νόσος σαν ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου αυξάνει τον κίνδυνο θνητότητας 2 φορές για τις γυναίκες και 1,5 φορά για τους άνδρες.
Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και επεμβάσεις που στοχεύουν στην αλλαγή της ηλεκτρικής λειτουργίας της καρδιάς.
Παράγοντες κινδύνου για κολπική μαρμαρυγή
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο να εμφανίσει ένας ασθενής κολπική μαρμαρυγή. Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι εξής:
Ηλικία
Όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία ενός ασθενή, τόσο πιο πολύ αυξάνεται η πιθανότητα να αντιμετωπίσει προβλήματα με τη λειτουργία της καρδιάς του.
Ατομικό ιστορικό καρδιαγγειακής πάθησης
Όλα τα άτομα που αντιμετωπίζουν κάποιας μορφής καρδιοπάθεια παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν συμπτώματα κολπικής μαρμαρυγής. Μεταξύ των προβλημάτων αυτών είναι η βαλβιδοπάθεια, η στεφανιαία νόσος, ιστορικό καρδιακής προσβολής ή χειρουργικής επέμβασης στην καρδιά, συγγενής καρδιοπάθεια.
Υπέρταση
Η υψηλή αρτηριακή πίεση, ειδικά αν δεν είναι ελεγχόμενη με φαρμακευτική αγωγή και υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές, μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο.
Άλλες χρόνιες παθήσεις
Τα άτομα που αντιμετωπίζουν χρόνιες παθολογικές καταστάσεις όπως η θυρεοειδοπάθεια, η υπνική άπνοια, το μεταβολικό σύνδρομο, ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια νεφροπάθεια ή πνευμονοπάθεια έχουν εξίσου αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν κάποια στιγμή συμπτώματα μαρμαρυγής. Επίσης, αυξημένο κίνδυνο έχουν και όσοι λαμβάνουν συγκεκριμένες φαρμακευτικές ουσίες.
Κατανάλωση αλκοόλ
Η υπερκατανάλωση αλκοολούχων ποτών μπορεί να πυροδοτήσει ένα επεισόδιο κολπικής μαρμαρυγής. Η ευκαιριακή και χωρίς μέτρο κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο.
Παχυσαρκία
Το αυξημένο σωματικό βάρος αυξάνει και τον κίνδυνο προσβολής.
Οικογενειακό ιστορικό
Σε κάποιες οικογένειες έχει παρατηρηθεί ότι υπάρχει κληρονομικότητα στην εμφάνιση της νόσου.
Αίτια και συμπτώματα κολπικής μαρμαρυγής
Η κολπική μαρμαρυγή είναι ένας ακανόνιστος και συχνά γρήγορος καρδιακός ρυθμός που συμβαίνει όταν οι δύο ανώτερες κοιλότητες της καρδιάς δέχονται χαοτικά ηλεκτρικά σήματα. Η καρδιά μας αποτελείται από 4 – κοιλότητες: δύο προθαλάμους (προς τα πίσω και άνω) (κόλποι της καρδιάς) και δύο κύριες κοιλότητες (εμπρός και κάτω) (κοιλίες της καρδιάς).
Μέσα στον δεξί κόλπο της καρδιάς υπάρχουν κάποια κύτταρα που σχηματίζουν τον κολποκοιλιακό κόμβο. Αυτός είναι ο φυσικός «βηματοδότης της καρδιάς». Από εκεί ξεκινά ο κάθε χτύπος της.
Τα ερεθίσματα της καρδιάς ταξιδεύουν προς τον κολποκοιλιακό κόμβο. Καθώς περνούν μέσω των τοιχωμάτων των κοιλιών προκαλούν τη συστολή τους. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα ηλεκτρικά ερεθίσματα της καρδιάς οδηγούν σε πλήρωση με αίμα και συστολή της. Όταν υπάρχει κολπική μαρμαρυγή, τα ερεθίσματα αυτά εξαπλώνονται στους κόλπους με γρήγορο και ασυντόνιστο ρυθμό, με αποτέλεσμα να μη συστέλλονται φυσιολογικά.
Έτσι, το αίμα δεν «ταξιδεύει» όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να σχηματίζει θρόμβους και έμβολα που δυνητικά μπορούν να φράξουν κάποια αρτηρία και να οδηγήσουν σε αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Επιπλέον, όλη αυτή η αρρυθμία «κουράζει» την καρδιά και οδηγεί σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Τα κύρια αίτια που εικάζεται ότι ευθύνονται για την κολπική μαρμαρυγή είναι:
-
![Υψηλή αρτηριακή πίεση]()
Υψηλή αρτηριακή πίεση
-
![Στεφανιαία νόσος]()
Στεφανιαία νόσος
-
![Έμφραγμα]()
Έμφραγμα
-
![Βαλβιδοπάθειες]()
Βαλβιδοπάθειες
-
![Συγγενείς καρδιοπάθειες]()
Συγγενείς καρδιοπάθειες
-
![Θυρεοειδοπάθεια μεταβολικό σύνδρομο]()
Θυρεοειδοπάθεια ή μεταβολικό σύνδρομο
-
![καπνός φάρμακα]()
Έκθεση σε διεγερτικά (καπνός, κάποια φάρμακα)
-
![καφεΐνη αλκοόλ]()
Κατανάλωση καφεΐνης, αλκοόλ
-
![Πνευμονοπάθεια]()
Πνευμονοπάθεια
-
![Ιστορικό επέμβασης καρδιά]()
Ιστορικό επέμβασης στην καρδιά
-
![Λοιμώξεις πνευμονία]()
Λοιμώξεις (πνευμονία κ.ά.)
-
![Υπνική άπνοια]()
Υπνική άπνοια
Συμπτώματα κολπικής μαρμαρυγής
Κάποιοι ασθενείς δεν αντιμετωπίζουν καθόλου συμπτώματα και δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν μέχρι να ανιχνευθεί σε κάποιο τυχαίο κλινικό ή απεικονιστικό έλεγχο. Όταν υπάρχουν συμπτώματα συνήθως αυτά είναι:
![Φτερουγίσματα]()
Φτερουγίσματα (ακανόνιστος χτύπος καρδιάς)
![Αδυναμία κόπωση]()
Αδυναμία και κόπωση
![Ζαλάδα]()
Ζαλάδα
![Ταχυπαλμία]()
Ταχυπαλμία
![Δυσκολία στην άσκηση]()
Δυσκολία στην άσκηση
![Σύγχυση]()
Σύγχυση
![Πόνος στο στήθος]()
Πόνος στο στήθος
![Δύσπνοια]()
Δύσπνοια
Τα είδη της κολπικής μαρμαρυγής
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να είναι:
Παροξυσμική: Τα συμπτώματά της έρχονται και φεύγουν. Διαρκούν από λίγα λεπτά έως και ώρες και μετά σταματούν από μόνα τους ή με ιατρική παρέμβαση.
Εμμένουσα: Σε αυτή τη μορφή μαρμαρυγής, η αρρυθμία παραμένει πάνω από μια εβδομάδα και ο καρδιακός ρυθμός δεν επανέρχεται σε φυσιολογικό επίπεδο από μόνος του. Θα χρειαστεί να λάβεις φαρμακευτική αγωγή ή να αναταχθεί ηλεκτρικά σε κάποιο ιατρικό κέντρο.
Χρόνια: Σε αυτή τη μορφή, ο χτύπος της καρδιάς δεν μπορεί να επανέλθει. Η αρρυθμία διαρκεί περισσότερο από ένα έτος. Συνήθως η κολπική μαρμαρυγή είναι μια μόνιμη κατάσταση και θα χρειαστεί να λάβεις φαρμακευτική αγωγή, ώστε να ελέγξεις το ρυθμό της καρδιάς.
Η νόσος μπορεί να ξεκινήσει ως παροξυσμική και να εξελιχθεί στις άλλες μορφές της.
Διάγνωση και εξετάσεις κολπικής μαρμαρυγής
Για να διαγνωστεί η κολπική μαρμαρυγή απαιτείται κλινική εξέταση από τον αρμόδιο γιατρό που είναι ο καρδιολόγος. Παράλληλα θα πρέπει να γίνει ηλεκτροκαρδιογράφημα, holter ρυθμού και triplex καρδιάς.
Τα βήματα για να διαγνώσει ο γιατρός την κολπική μαρμαρυγή αναλυτικότερα είναι:
Ηλεκτροκαρδιογράφημα που παρατηρείται ανώμαλος ρυθμός (ανώμαλα R-R διαστήματα), ηλεκτροκαρδιογράφημα χωρίς διακριτά Ρ και συνήθως καρδιακή συχνότητα έως και 200 σφύξεις/λεπτό.
Holter ρυθμού τοποθετείται για έλεγχο της καρδιακής συχνότητας σε ασθενείς που λαμβάνουν αγωγή ελέγχου συχνότητας, αλλά και σε ασθενείς με υποψία ριπών κολπικής μαρμαρυγής που θέλουμε να επιβεβαιώσουμε την διάγνωση της αρρυθμίας.
Triplex καρδιάς για εκτίμηση ύπαρξης προδιαθεσικών παραγόντων και έναρξη αγωγής σε ασθενείς με καταγεγραμμένο επεισόδιο ή υποψία επεισοδίου κολπικής μαρμαρυγής.
Δοκιμασία κόπωσης σε νέους ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή για έλεγχο προδιαθεσικών παραγόντων, αλλά και σε χρόνιους ασθενείς για αξιολόγηση καρδιακής συχνότητας και τιτλοποίηση αγωγής.
Πόσο επηρεάζουν τα συμπτώματα την καθημερινότητα του ασθενή
Η διαστρωμάτωση των συμπτωμάτων γίνεται με το ΕΗRA score:
Κατηγορία Ι: ασθενής χωρίς συμπτώματα
Κατηγορία ΙΙ: ασθενής με μέτρια συμπτώματα, αλλά φυσιολογική καθημερινότητα
Κατηγορία ΙΙΙ: ασθενής με σοβαρά συμπτώματα και επηρεασμένη καθημερινότητα
Κατηγορία IV: διαλείποντα συμπτώματα και επηρεασμένη καθημερινότητα
Διάρκεια εξέτασης
Η διάρκεια της εξέτασης για να διαγνωσθεί ένα επεισόδιο κολπικής μαρμαρυγής, είναι όσο ο χρόνος μιας απλής καρδιολογικής επίσκεψης που περιλαμβάνει ηλεκτροκαρδιογράφημα και triplex καρδιάς.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι η επίσκεψη στον καρδιολόγο να γίνει όσο το δυνατόν πιο άμεσα από την έναρξη των συμπτωμάτων, ούτως ώστε να δοθεί ο χρόνος στον ιατρό να ανατάξει την αρρυθμία και μετά να γίνει ο έλεγχος των αιτίων που την προκάλεσαν, όπως να ελεγχθεί η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα με την αιματολογική μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών (Τ3, Τ4, ΤSH). Ο έλεγχος για στεφανιαία νόσο συνήθως δεν απαιτείται, εκτός εάν υπάρχουν ενδείξεις από το ιστορικό, τη φυσική εξέταση ή άλλα εργαστηριακά ευρήματα.
Κολπική μαρμαρυγή και διατροφή
Η κολπική μαρμαρυγή είναι νόσος του καρδιαγγειακού συστήματος που προκαλεί αρρυθμίες στην καρδιά. Μπορεί να εξελιχθεί σε μια ύπουλη νόσο και να καταλήξει σε σοβαρές επιπλοκές της υγείας.
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και στη διατροφή συμβάλλουν σημαντικά τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση της νόσου. Ο εκάστοτε υπεύθυνος διαιτολόγος- διατροφολόγος, ο οποίος παρακολουθεί τον ασθενή, θα πρέπει να συντάξει ένα διαιτολόγιο, το οποίο σαφώς και δεν θα στερεί τρόφιμα από τις ενδεχομένως ιδιαίτερες διατροφικές επιλογές του και ταυτοχρόνως, θα του προσφέρει μέσω του εξατομικευμένου διαιτολογίου του, την ποιότητα ζωής χωρίς να εμφανίζονται τα ιδιαίτερα συμπτώματα της νόσου.
Αρχικά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξει ένα άτομο αν λαμβάνει αντιπηκτικά ως μέρος της θεραπείας του, είναι να αποφεύγει τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Κ, καθώς η συγκεκριμένη βιταμίνη βοηθά την πήξη του αίματος και συνεπώς, κάτι τέτοιο θα επηρεάσει τη δράση των αντιπηκτικών. Φυσικά, δεν χρειάζεται να αποφεύγουμε τις τροφές που περιέχουν βιταμίνη Κ, αλλά να κρατάμε την ποσότητα αυτών των τροφών σταθερή μέρα με τη μέρα. Τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη Κ είναι κυρίως τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το κουνουπίδι, το μαρούλι, το σπανάκι, το λάχανο, αλλά και άλλες τροφές όπως οι φακές, το συκώτι, η μουστάρδα και η μαγιονέζα.
Άλλα τρόφιμα που χρειάζεται να αποφύγει ένα άτομο με κολπική μαρμαρυγή είναι τα τηγανητά, οι λιπαρές σάλτσες, το κόκκινο κρέας, τα τυριά αργής ωρίμανσης όπως το τσένταρ και η παρμεζάνα, τις τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και ζάχαρη, το άσπρο ρύζι, διότι αυτές οι τροφές είναι υπεύθυνες για την εμφάνιση καρδιακών παθήσεων και επιδεινώνουν τα συμπτώματα όσων πάσχουν από κολπική μαρμαρυγή.
Ο καφές και το αλκοόλ είναι εξίσου επιβαρυντικοί παράγοντες. Αν και οι έρευνες για τη σχέση καφεΐνης και αρρυθμιών είναι αντικρουόμενες, σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να καταναλώνονται πάνω από 2-3 φλιτζάνια καφέ την ημέρα, καθώς η καφεΐνη αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τους καρδιακούς παλμούς.
Από την άλλη πλευρά, η υιοθέτηση μιας δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και περισσότερα φρούτα και λαχανικά είναι πιο σημαντική από ποτέ, όταν κάποιος πάσχει από αυτή τη νόσο. Οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή που τρώνε 5 ή περισσότερες μερίδες φρούτων και λαχανικών κάθε μέρα τείνουν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα στην υγεία τους. Επιπλέον, καταναλώνοντας ψάρια όπως σολομό, σαρδέλες, ρέγκα ως πηγή πρωτεϊνών αντί κόκκινου κρέατος, τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα μειώνεται ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών από καρδιακή νόσο, καθώς και οι ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό.
Φυσικά, βοηθητικά δρα η σωματική άσκηση, καθώς και η μείωση του άγχους. Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής συμβάλλει σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής με λιγότερα προβλήματα.
Θεραπεία και επιπλοκές κολπικής μαρμαρυγής
Η αντιμετώπιση του επεισοδίου της αρρυθμίας εξαρτάται από τον τύπο της.
Σε επεισόδιο εμμένουσας κολπικής μαρμαρυγής γίνεται ανάταξη είτε φαρμακευτικά είτε ηλεκτρικά εντός 48 ωρών από την έναρξη της αρρυθμίας.
Εάν η αρρυθμία έχει ξεκινήσει εδώ και περισσότερο από 48 ώρες ή είναι αγνώστου ενάρξεως χορηγείται αντιπηκτική αγωγή για 3 εβδομάδες και μετά από αυτήν την περίοδο γίνεται ανάταξη.
Για την αποφυγή της λήψης της αντιπηκτικής αγωγής για 3 εβδομάδες μπορεί να γίνει διοισοφάγειος υπέρηχος και εάν δεν υπάρχει θρόμβος στον αριστερό κόλπο γίνεται ανάταξη είτε ηλεκτρικά είτε φαρμακευτικά, ενώ αν υπάρχει, χορηγείται αντιπηκτική αγωγή για 3 εβδομάδες, γίνεται νέος διοισοφάγειος υπέρηχος και αν ο θρόμβος έχει λυθεί γίνεται ανάταξη.
“Μη διακόπτετε μόνοι σας την φαρμακευτική αγωγή, χωρίς να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Ενδεχομένως μπορεί να αποβεί μοιραίο για την υγεία σας.”
Κολπική μαρμαρυγή και φάρμακα
Η αγωγή που δίνεται στους πάσχοντες αποτελείται από 3 κατηγοριών φάρμακα:
Αντιπηκτικά
Χορηγούνται για την αποφυγή εγκεφαλικού επεισοδίου λόγω των θρόμβων που μπορεί να δημιουργηθούν μέσα στον αριστερό κόλπο και υπάρχει ενδεχόμενο να μετακινηθούν στα εγκεφαλικά αγγεία και να προκαλέσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αρχικώς, μόλις γίνει η διάγνωση της αρρυθμίας χορηγείται ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους υποδόρια ή ηπαρίνη ενδοφλεβίως. Μετά την ανάταξη, η συνέχιση της αντιπηκτικής αγωγής γίνεται σίγουρα για 4 εβδομάδες. Το αν θα συνεχιστεί μετά, εξαρτάται από το επίπεδο του θρομβοεμβολικού και αιμορραγικού κινδύνου του ασθενή.
Το επίπεδο του θρομβοεμβολικού κινδύνου καθορίζεται βάσει του CHA2DS2VAS score που μετράται βάσει της ύπαρξης των παρακάτω παραγόντων: καρδιακή ανεπάρκεια, αρτηριακή υπέρταση, ηλικία μεγαλύτερη των 75 ετών, σακχαρώδης διαβήτης, εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αγγειοπάθεια και φύλο, σε ασθενείς με score μεγαλύτερο των 2 πόντων γίνεται έναρξη αντιπηκτικής αγωγής.
Το επίπεδο του αιμορραγικού κινδύνου καθορίζεται βάσει του HAS BLED score, το οποίο καθορίζεται από την ύπαρξη των κάτωθι παραγόντων: αρτηριακή πίεση, νεφρική ή/και ηπατική δυσλειτουργία, αιμορραγικό εγκεφαλικό, τιμή INR, ηλικία, λοιπά φάρμακα.
Τα αντιπηκτικά που χορηγούνται μπορεί να είναι είτε ανταγωνιστές βιταμίνης Κ (sintrom- η δοσολογία εξαρτάται από μια αιματολογική εξέταση που ονομάζεται INR και βάσει αυτής καθορίζεται η δόση), είτε νεότερα αντιπηκτικά (dabigatran, rivaroxaban και apixaban) που η δοσολογία είναι σταθερή και δεν χρειάζεται κάποια αιματολογική εξέταση.
Φάρμακα για έλεγχο ρυθμού
Η κατηγορία των φαρμάκων εξαρτάται από την ύπαρξη ή όχι καρδιοπάθειας. Για την ανάταξη της αρρυθμίας σε ασθενείς χωρίς καρδιοπάθεια χορηγούνται αντιαρρυθμικά όπως η φλεκαινίδη, η προπαφαινόνη, η σοταλόλη και η δρονεδαρόνη, ενώ σε ασθενείς με ισχαιμικού τύπου καρδιοπάθεια χορηγείται αμιοδαρόνη.
Φάρμακα για έλεγχο συχνότητας
Σε ασθενείς χωρίς καρδιοπάθεια χορηγείται β’ αναστολέας, ανταγωνιστές υποδοχέων ασβεστίου ή δακτυλίτιδα, ενώ σε ασθενείς με καρδιακή νόσο δεν χορηγούνται οι ανταγωνιστές υποδοχέων ασβεστίου.
Υπάρχει και η δυνατότητα ηλεκτρικής ανάταξης της αρρυθμίας στην οξεία φάση της και όταν η καρδιακή συχνότητα δεν μειώνεται με την χορήγηση φαρμάκων, σε ασθενή που ταυτόχρονα κάνει και ισχαιμικό επεισόδιο ή σε ασθενή που παρουσιάζει συμπωματική υπόταση ή καρδιακή ανεπάρκεια.
Η μόνη διαφοροποίηση που γίνεται είναι στους ασθενείς με μακράς διάρκειας ή χρόνια κολπική μαρμαρυγή που δεν χορηγείται αγωγή για έλεγχο ρυθμού, αφού ο ασθενής είναι σε μόνιμη αρρυθμία.
Σε ασθενείς οι οποίοι παρουσιάζουν συμπωματικά επεισόδια παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής ή σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και συμπτωματικά επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής, που η φαρμακευτική αγωγή έχει αποτύχει, γίνεται σύσταση για κατάλυση του αριστερού κόλπου (καυτηριασμός έκτοπων εστιών που προκαλούν την κολπική μαρμαρυγή).
“Μπορεί να είναι πολύ τρομακτικό όταν η καρδιά σας χτυπά σε ένα χαοτικό ρυθμό, αλλά τα καλά νέα είναι ότι η κολπική μαρμαρυγή συνήθως δεν είναι μια θανατηφόρα κατάσταση. Εάν βέβαια, αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο, καταστάσεις που ενδεχομένως θα μπορούσαν να είναι θανατηφόρες. Για αυτό συνεργαστείτε στενά με το γιατρό σας.”
Επιπλοκές κολπικής μαρμαρυγής
Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία κατάσταση που μπορεί να δημιουργεί συμπτώματα στον ασθενή, μπορεί και όχι. Συνήθως δεν αποτελεί άμεσο κίνδυνο για τη ζωή του. Παρά ταύτα, οι απώτερες επιπτώσεις της μπορεί να είναι τραγικές. Είναι ίσως ένας σιωπηλός δολοφόνος.
- Ίσως η πιο σημαντική επίπτωση της κολπικής μαρμαρυγής είναι η τάση για δημιουργία θρόμβων από τη λίμναση του αίματος στον αριστερό κόλπο. Φαίνεται, πως οι ασθενείς που έχουν κολπική μαρμαρυγή, έχουν πενταπλάσιο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο. Εκτιμάται πως σε ένα 25-30% των ασθενών με εγκεφαλικό, η κολπική μαρμαρυγή είναι ο αιτιολογικός παράγοντας.
- H γρήγορη καρδιακή συχνότητα μπορεί να “κουράσει” την καρδιά κάνοντάς την να μεγαλώσει και να μειώσει την ποσότητα του αίματος που εξωθεί (μείωση του κλάσματος εξώθησης της αριστερής κοιλίας). Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας, δηλαδή, δύσπνοια, εύκολη κόπωση, ακόμα και πνευμονικό οίδημα.
- Μία εξαιρετικά δυσμενής συνέπεια της κολπικής μαρμαρυγής είναι οι επανειλημμένες εισαγωγές και νοσηλείες των ασθενών.
- Φαίνεται πως οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή έχουν 1,5-2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για θάνατο σε σχέση με ίδιου προφίλ ασθενείς που δεν έχουν κολπική μαρμαρυγή.
- Η έκπτωση της νοητικής λειτουργίας και η εμφάνιση άνοιας είναι μία ακόμα οδυνηρή συνέπεια της κολπικής μαρμαρυγής. Η δημιουργία μικρών και αρχικά σιωπηλών εγκεφαλικών φαίνεται πως είναι η αιτία αυτής της κατάστασης.
Ablation - κατάλυση με καθετήρα στην κολπική μαρμαρυγή
Η κατάλυση της κολπικής μαρμαρυγής είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που συνιστάται να εφαρμόζεται σε κάποιες περιπτώσεις όταν τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά στη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού. Η διαδικασία πραγματοποιείται ενδοφλέβια με τη χρήση καθετήρων που στοχεύουν στην πρόκληση θερμικών βλαβών (καυτηριασμού) στο αριστερό τμήμα του μυοκαρδίου του κόλπου. Γίνεται χρήση υψίσυχνου ρεύματος, με τη βοήθεια του οποίου καταστρέφονται οι εστίες της κολπικής μαρμαρυγής στις εκβολές των πνευμονικών φλεβών.
Η θεραπεία στοχεύει στην αποκατάσταση του φυσιολογικού ρυθμού της καρδιάς, στον περιορισμό των περιστατικών επανεμφάνισης κρίσεων και εκδήλωσης συμπτωμάτων.
Η μέθοδος ablation εξελίσσεται συνεχώς τεχνολογικά, γεγονός που εξασφαλίζει την αυξανόμενη αποτελεσματικότητά της σε συνδυασμό με τον περιορισμό των επιπλοκών.
Ειδική προετοιμασία για το ablation
Πριν από την εφαρμογή της εν λόγω θεραπείας, ο ασθενής καλείται να διακόψει για 1-2 μέρες την αγωγή που λαμβάνει και να την αντικαταστήσει με αυτήν που θα του συστήσει ο θεράπων ιατρός του. Απαιτείται επιπλέον να έχει γίνει πριν καρδιογράφημα και διοισοφάγειο υπερηχογράφημα.
Κατά την επέμβαση
Συνήθως η επέμβαση πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία και χορήγηση κατασταλτικών. Πρώτο στάδιο είναι η εισαγωγή εύκαμπτων καλωδίων στην καρδιά για να καταγραφεί η λειτουργία της. Στη συνέχεια, γίνεται παρακέντηση του ωοειδούς τρήματος, ώστε να επιτευχθεί πρόσβαση στον αριστερό κόλπο της καρδιάς. Μετά εισάγεται στον αριστερό κόλπο ένας ειδικός κυκλικός καθετήρας που καταγράφει και ένας καθετήρας κατάλυσης, ο οποίος με τη χρήση υψίσυχνου ρεύματος παράγει θερμότητα και καταστρέφει ένα μέρος του ιστού. Με όλους αυτούς τους καθετήρες και το 3D σύστημα χαρτογράφησης, ο γιατρός έχει την καλύτερη εικόνα σε πραγματικό χρόνο και έτσι, παρακολουθεί την πορεία της κατάλυσης και την απομόνωση των πνευμονικών φλεβών.
Η εν λόγω διαδικασία έχει αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή της σε περιστατικά παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής, ωστόσο στην εμμένουσα μορφή της νόσου θα χρειαστεί περαιτέρω εφαρμογή και θεραπεία.
Κίνδυνοι επέμβασης
Πρόκειται για μία ασφαλή μέθοδο αντιμετώπισης. Ωστόσο, αν και σε μικρό ποσοστό μόνο, έχουν αναφερθεί επιπλοκές όπως αιμορραγία λόγω της εισαγωγής των καθετήρων, στένωση πνευμονικών φλεβών, εμβολικό επεισόδιο, κολποοισοφαγικό συρίγγιο κ.ά.
Είναι πολύ σημαντικό να απευθυνθείς σε μια έμπειρη ιατρική ομάδα σε νοσοκομείο ή ιατρικό κέντρο, ώστε να εκμηδενιστεί ο κίνδυνος επιπλοκών.
Μετά το ablation
Μετά την επέμβαση θα χρειαστεί να συνεχίσεις τη φαρμακευτική αγωγή που λάμβανες πριν, εκτός αν συστήσει κάτι διαφορετικό ο γιατρός σου. Μπορείς να κινηθείς αμέσως μετά τη διαδικασία και η νοσηλεία διαρκεί μία ημέρα. Για τουλάχιστον 3-4 βδομάδες θα χρειαστεί να αποφεύγεις τη σωματική κόπωση, ενώ στη δουλειά σου θα μπορείς να επιστρέψεις από τις επόμενες ημέρες (εξαρτάται από το είδος της εργασίας). Θα χρειαστεί να σε παρακολουθεί γιατρός για επανεκτίμηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Αποτελεσματικότητα επέμβασης σε ποσοστά
Παροξυσμική μορφή: 70-80%
Εμμένουσα μορφή: 50-75%
Η μέθοδος συνιστάται να επιλέγεται σε περιπτώσεις που η φαρμακευτική αγωγή έχει αποτύχει να ελέγξει τα επεισόδια αρρυθμίας.
Κόστος θεραπείας κολπικής μαρμαρυγής
Το κόστος της θεραπείας της κολπικής μαρμαρυγής εξαρτάται από το γιατρό που θα επιλέξεις, αλλά και από τη μέθοδο θεραπείας. Στο συνολικό κόστος θα πρέπει να συμπεριληφθούν τα φάρμακα που λαμβάνεις, οι επισκέψεις στο γιατρό και το κόστος της κατάλυσης (ablation) αν τελικά επιλεγεί ως μέθοδος θεραπείας.
Average cost and price range
Average service cost
Doctor.from
doctors
Price range for all areas
Πώς να βρεις τον κατάλληλο γιατρό
Για να αντιμετωπίσεις την κολπική μαρμαρυγή θα πρέπει να απευθυνθείς σε καρδιολόγο/ καρδιοχειρουργό. Ο κατάλληλος γιατρός θα πρέπει να είναι εξειδικευμένος στην εν λόγω πάθηση.
Για να επιλέξεις τον κατάλληλο για εσένα γιατρό, θα πρέπει να λάβεις υπόψιν την εμπειρία του στην αντιμετώπιση ανάλογων περιστατικών, αλλά και να μπορείς να τον εμπιστευθείς και να νιώσεις ότι είσαι σε καλά χέρια.
Μπορείς να διαβάσεις τις αξιολογήσεις άλλων ασθενών που επισκέφθηκαν το γιατρό πριν από εσένα για να αποφασίσεις σε ποιον θέλεις να απευθυνθείς.
Ειδική προετοιμασία για την εξέταση
Επειδή η διάρκεια της επίσκεψης είναι περιορισμένη, καλό θα ήταν να είσαι προετοιμασμένος/η πριν από το ραντεβού για αυτά που θέλεις να ρωτήσεις το γιατρό σου.
Συνήθως ο ασθενής πηγαίνει στο ιατρείο με κάποιον συγγενή του, γιατί δεν είναι πάντα σε θέση να το κάνει μόνος του. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι:
- Ενημερώσου για τις εργαστηριακές ή απεικονιστικές εξετάσεις που θα χρειαστεί να φέρεις μαζί σου κατά την εξέταση.
- Κατάγραψε όλα τα συμπτώματα. Ο γιατρός θα ζητήσει να μάθει λεπτομέρειες για το τι νιώθεις, πότε ξεκινά, πότε σταματά, πότε επιδεινώνεται, πότε βελτιώνεται.
- Πάρε μαζί σου όλες τις εξετάσεις, το βιβλιάριο και οτιδήποτε αφορά στο ατομικό ιατρικό ιστορικό σου. Είναι σημαντικό ο γιατρός να γνωρίζει αν λαμβάνεις κάποια αγωγή για σακχαρώδη διαβήτη, οποιαδήποτε καρδιαγγειακή νόσο, προηγούμενο εγκεφαλικό επεισόδιο ή άλλες παθολογικές καταστάσεις.
- Αν παίρνεις φάρμακα, σημείωσε ποια παίρνεις. Αν τυχόν λαμβάνεις και κάποιο συμπλήρωμα διατροφής, θα πρέπει να το συμπεριλάβεις κι αυτό. Μην ξεχάσεις να γράψεις και τη δοσολογία του κάθε φαρμάκου, καθώς και το διάστημα που τα λαμβάνεις.
Μύθοι και αλήθειες για την κολπική μαρμαρυγή
Μόνο οι ηλικιωμένοι μπορούν να εμφανίσουν κολπική μαρμαρυγή.
Δεν είναι προϋπόθεση εμφάνισης της νόσου η ηλικία ενός ατόμου. Μπορεί όντως να εμφανίζεται με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα άνω των 50 ετών, ωστόσο δεν αποκλείεται να εμφανιστεί και σε μικρότερα σε ηλικία άτομα που παρουσιάζουν αρκετούς παράγοντες κινδύνου.
Πάντα ο ασθενής καταλαβαίνει ότι πάσχει από κολπική μαρμαρυγή, γιατί έχει εμφανή συμπτώματα.
Όχι, αυτό δεν ισχύει. Υπάρχει περίπτωση ο ασθενής να πάσχει από τη σιωπηλή μορφή της νόσου. Σε αυτή την περίπτωση η διάγνωση τίθεται μέσω του ιστορικού ή των επιπλοκών της αρρυθμίας με συχνότερη αυτή του εγκεφαλικού επεισοδίου.
Το 1 στα 2 επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής δεν είναι επικίνδυνα.
Δεν ισχύει αυτό, καθώς η επικινδυνότητα ενός επεισοδίου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες κινδύνου, εξαιτίας των οποίων αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών ακόμη και από ένα επεισόδιο της αρρυθμίας.
Απαγορεύεται σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή να κάνουν γυμναστική.
Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Η άσκηση βοηθά στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους και στην αποβολή του άγχους. Όπως όμως και σε όλα τα πράγματα, έτσι και εδώ, η υπερβολή βλάπτει. Δε χρειάζεται να αλλάξουμε άρδην τις συνήθειές μας, όμως είναι γεγονός ότι πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας και το βάρος μας και να ασκούμαστε συχνά, επιλέγοντας όποια μορφή άσκησης μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε.
Η κολπική μαρμαρυγή είναι απειλητική για τη ζωή.
Η κολπική μαρμαρυγή στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι θανατηφόρα. Εάν ο ασθενής, όμως, δεν λάβει την κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο, καταστάσεις που ενδεχομένως θα μπορούσαν να είναι θανατηφόρες. Ο κίνδυνος επίσης μπορεί να είναι αυξημένος όταν συνυπάρχουν κι άλλες παθήσεις της καρδιάς, π.χ. στεφανιαία νόσος.
Δεν χρειάζεται να παίρνω αγωγή όταν δεν έχω συμπτώματα κολπικής μαρμαρυγής. Τα φάρμακα χρειάζονται μόνο όταν το παθαίνεις.
Είναι πέρα για πέρα λάθος. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να σταματήσεις την αγωγή που σου έχει χορηγήσει ο γιατρός σου, στην περίπτωση που θεωρήσεις ότι τα συμπτώματα της κολπικής μαρμαρυγής έχουν υποχωρήσει. Τα φάρμακα αυτά έχουν αποκλειστικό στόχο την πρόληψη και την αποτροπή δημιουργίας θρόμβων στο αίμα, που μπορούν να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας, να μιλήσεις με το γιατρό σου εάν έχεις προβλήματα με τα φάρμακα ή αν αναρωτιέσαι, εάν χρειάζεται να τα παίρνεις ακόμα και χωρίς συμπτώματα. Από την άλλη είναι σύνηθες, πολλοί άνθρωποι με κολπική μαρμαρυγή να μην την αισθάνονται και τότε να νομίζουν λανθασμένα ότι δεν κινδυνεύουν πια. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να σταματήσεις από μόνος σου την αγωγή.
Τα αντιπηκτικά φάρμακα είναι επικίνδυνα. Είναι προτιμότερο να παίρνεις ηπιότερα φάρμακα όπως ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη.
Και αυτός ο μύθος είναι πέρα για πέρα λάθος και πολύ επικίνδυνος. Πολλοί ασθενείς, άλλοτε νομίζοντας λανθασμένα ότι η αντιπηκτική αγωγή που τους έχει συστήσει ο γιατρός τους μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίες και διάφορες επικίνδυνες για τη ζωή καταστάσεις και άλλοτε επειδή κουράζονται να προσέχουν την διατροφή τους και να δίνουν συχνά αίμα για να παρακολουθήσουν το χρόνο προθρομβίνης (ειδικά όσοι παίρνουν τα παλαιότερα αντιπηκτικά) κάνουν το λάθος να αλλάξουν από μόνοι τους την αγωγή, παίρνοντας ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη που δεν χρειάζεται ειδική παρακολούθηση. Πρόκειται για τεράστιο λάθος, αφενός επειδή τα συγκεκριμένα φάρμακα δεν προστατεύουν επαρκώς από τη δημιουργία θρόμβων και την πρόκληση εγκεφαλικών και αφετέρου, επειδή έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προκαλέσουν αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος (ειδικά η ασπιρίνη) και μεγαλύτερη βλάβη στον ασθενή.
Ένα ή δύο επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής δεν είναι ανησυχητικά.
Μια φορά κολπική μαρμαρυγή, για πάντα κολπική μαρμαρυγή, συνηθίζουν να λένε οι καρδιολόγοι. Η επικινδυνότητα της κολπικής μαρμαρυγής εξαρτάται από τους συνοδούς παράγοντες κινδύνου, όπως ο διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, η καρδιακή ανεπάρκεια, το προηγούμενο εγκεφαλικό, το έμφραγμα κ.ά. Μπορεί ακόμα και ένα επεισόδιο να αποβεί μοιραίο. Από την άλλη πλευρά, επειδή συνήθως οι αιτίες που προκαλούν κολπική μαρμαρυγή έρχονται για να μείνουν, έχουν σαν αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές τη μόνιμη βλάβη (ίνωση) του κόλπου και συνήθως το ένα επεισόδιο θα ακολουθηθεί αργά ή γρήγορα από άλλο. Γι’ αυτό, όσο γρηγορότερα αντιμετωπίσεις το πρώτο επεισόδιο τόσο περισσότερο προστατεύεσαι από το δεύτερο. Ένα δεύτερο επεισόδιο αυξάνει την πιθανότητα τρίτου κ.ο.κ.
Συχνές ερωτήσεις για την κολπική μαρμαρυγή
Κινδυνεύω από την αντιπηκτική θεραπεία της κολπικής μαρμαρυγής;
Σε όλες τις μελέτες που έχουν γίνει, η αντιπηκτική αγωγή θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας της κολπικής μαρμαρυγής. Η πιθανότητα να δημιουργηθεί θρόμβος από την ανώμαλη συστολή των κόλπων αυξάνει όσο αυξάνει η ηλικία και συνυπάρχουν ορισμένοι επιβαρυντικοί παράγοντες όπως η υπέρταση, ο διαβήτης, το έμφραγμα, η καρδιακή ανεπάρκεια κ.ά. Η μόνη θεραπεία που έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να προστατέψει είναι η λήψη αντιπηκτικής αγωγής. Η αντιπηκτική αγωγή, όπως όλα τα φάρμακα, μπορεί να έχει ορισμένες παρενέργειες (κυρίως ανεπιθύμητες αιμορραγίες), ειδικά όταν δεν παρακολουθείται σωστά με την συνεργασία του γιατρού, αλλά σε καμιά περίπτωση ο όποιος κίνδυνος από τη χορήγησή της δεν έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από το όφελος που προκαλεί.
Όταν παίρνω Sintrom χρειάζεται να κόψω τα πράσινα λαχανικά. Μήπως είναι καλύτερα τα νεότερα αντιπηκτικά φάρμακα;
Το Sintrom και τα κουμαρινικά αντιπηκτικά(όπως λέγεται η ομάδα αυτών των φαρμάκων) είναι η παλαιότερη καθιερωμένη αντιπηκτική αγωγή και το class effect - συγκριτικό φάρμακο ελέγχου της αποτελεσματικότητας των νεότερων αντιπηκτικών. Επειδή η δράση των φαρμάκων αυτών επηρεάζεται από την ποσότητα της βιταμίνης Κ που περιέχουν οι τροφές μας, η λήψη των φαρμάκων αυτών χρειάζεται σταθερή δίαιτα (όχι διακοπή) με τροφές που περιέχουν υψηλή ποσότητα βιταμίνης Κ. Τέτοιες τροφές είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μαρούλι, λαχανάκια Βρυξελλών, γογγύλια, τριφύλλι, παντζάρια, σπανάκι, σπαράγγια, κουνουπίδι), τα κάστανα, το καρότο, οι γλυκοπατάτες, τα αμύγδαλα, τα όσπρια (φασολάκια, αρακάς), τα χόρτα αλλά και το συκώτι βοδινού και χοιρινού, η μαγιονέζα και ο κρόκος αβγών. Δυνατόν είναι επίσης να επηρεάσουν τα καφεϊνούχα αφεψήματα, το σκόρδο και η μεγάλη ποσότητα αλκοόλ. Τις τροφές αυτές κάποιος που λαμβάνει κουμαρινικά αντιπηκτικά πρέπει να τις τρώει σε σταθερή ποσότητα και αποφεύγοντας τις υπερβολές. Πρέπει επίσης σε συνεργασία με τον γιατρό του να κάνει μια εξέταση αίματος που λέγεται χρόνος προθρομβίνης ή INR, για να ρυθμίσει καλύτερα τη δόση που χρειάζεται.
Τα νεότερα αντιπηκτικά είναι μια νέα κατηγορία φαρμάκων, που πλέον έχει καταξιωθεί, αφού σχεδιάστηκαν και μελετώνται από τη δεκαετία του 1980. Τα φάρμακα αυτά προσφέρουν ισότιμη (ή και καλύτερη ορισμένα) δράση στην πρόληψη των ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων, έναντι των κουμαρινικών αντιπηκτικών και σχετικά μεγαλύτερη ασφάλεια στις ανεπιθύμητες αιμορραγίες. Επειδή δε, η δράση τους δεν εξαρτάται από την ποσότητα της βιταμίνης Κ που προσλαμβάνεται με την τροφή, πετυχαίνουν καλύτερη ρύθμιση και σταθερή προστασία σε σχέση με τα κουμαρινικά αντιπηκτικά. Για το λόγο αυτό δεν απαιτείται ούτε συχνή λήψη αίματος για παρακολούθηση του χρόνου προθρομβίνης ούτε κάποια ειδική δίαιτα και ο ασθενής μπορεί να τρώει ό,τι θέλει. Χρειάζονται όμως μια περιοδική παρακολούθηση της νεφρικής και της ηπατικής λειτουργίας και εάν πρέπει να τους προσάψουμε κάτι, αυτό είναι η δύσκολη εύρεση των αντιδότων τους, τα οποία μπορούν να χορηγηθούν μόνο νοσοκομειακά.
Δεν μπορούν να δοθούν όλα τα αντιπηκτικά σε όλες τις περιπτώσεις. Χρειάζεται σωστή αξιολόγηση, λήψη ιστορικού και στενή παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό, ο οποίος αυτός είναι στο τέλος που θα επιλέξει την καλύτερη θεραπεία που ταιριάζει στον κάθε ασθενή.
Τι είναι το ablation (κατάλυση) για την κολπική μαρμαρυγή; Είναι επικίνδυνο να υποβληθώ σε αυτή την επέμβαση;
Το ablation (κατάλυση) είναι μία επεμβατική μέθοδος αντιμετώπισης αρρυθμιών, θεωρείται η πλέον μοντέρνα μέθοδος για την ριζική αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής διότι είναι η μόνη που μπορεί να απαλλάξει τον ασθενή από την ανάγκη μακροχρόνιας χρήσης αντιαρρυθμικών φαρμάκων και (ενδεχομένως στο μέλλον) αντιπηκτικών. Περιλαμβάνει τον καθετηριασμό της καρδιάς με ειδικούς καθετήρες με τους οποίους ανιχνεύεται η «πηγή» μίας αρρυθμίας και εν συνεχεία, χρησιμοποιείται ένας καθετήρας εκπομπής ραδιοκυμάτων υψηλής συχνότητας με τον οποίο καταστρέφεται η πηγή αυτή. Κατάλληλοι υποψήφιοι για επέμβαση κατάλυσης είναι οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή οι οποίοι παραμένουν συμπτωματικοί παρά τη θεραπεία με ένα ή περισσότερα αντιαρρυθμικά φάρμακα. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (2012), η κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής μπορεί να εφαρμοσθεί, μερικές φορές και ως θεραπεία πρώτης γραμμής, ακόμη και πριν την έναρξη αγωγής με αντιαρρυθμικά φάρμακα, ιδιαίτερα σε έντονα συμπτωματικούς ασθενείς, νεαρής ηλικίας με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή.
Ποια είναι η καλύτερη θεραπεία; Η λήψη φαρμακευτικής αγωγής ή το ablation (κατάλυση);
Η θεραπεία της κολπικής μαρμαρυγής, εκτός από την πρόληψη δημιουργίας θρόμβων, στοχεύει και στην πρόληψη της υποτροπής της ίδιας της αρρυθμίας (αντιαρρυθμική αγωγή ή κατάλυση) ή, όταν αυτό δεν είναι εφικτό, στη διατήρηση χαμηλής καρδιακής συχνότητας. Η επιλογή της θεραπείας είναι τελείως εξατομικευμένη και εξαρτάται από τον ασθενή, το ιστορικό του, την ηλικία του και το παθολογικό του υπόβαθρο. Για παράδειγμα, ασθενείς με χρόνια κολπική μαρμαρυγή και μεγάλο αριστερό κόλπο έχουν μικρή πιθανότητα ανάταξης ακόμα και με κατάλυση, ενώ οι ηλικιωμένοι πάνω από τα 75 συνιστάται να αποφεύγουν την κατάλυση λόγω άλλων πιθανών επιπλοκών. Ορισμένα επίσης αντιαρρυθμικά φάρμακα είναι δυνητικά προαρρυθμικά φάρμακα (δηλαδή μπορούν να προκαλέσουν άλλες χειρότερες αρρυθμίες) και χρειάζονται συχνή παρακολούθηση, ενώ άλλοι ασθενείς με σοβαρή βραδυαρρυθμία θα χρειαστούν βηματοδότη. Είναι τόσο πολύπλοκο το θέμα της επιλογής της κατάλληλης θεραπείας, που ακόμα και οι γνώμες των ειδικών πολλές φορές διίστανται. Σε κάθε περίπτωση, ο θεράπων γιατρός σας είναι αυτός που θα επιλέξει την κατάλληλη αντιμετώπιση και ο αρμόδιος για να σου εξηγήσει την επιλογή του και να λύσει τις αρκετές, ομολογουμένως, απορίες που μπορεί να υπάρχουν.
Αν η κατάλυση αποτύχει την πρώτη φορά, μπορεί να ξαναγίνει;
Μερικές φορές, μια κατάλυση δε μπορεί να διορθώσει πλήρως το πρόβλημα την πρώτη φορά και ίσως χρειαστεί να επαναληφθεί. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι αν δεν πετύχει την πρώτη φορά, δεν θα λειτουργήσει ποτέ. Συζήτησε με το γιατρό σου, για να μάθεις πιο εμπεριστατωμένα τα ποσοστά επιτυχίας της κατάλυσης, αλλά και άλλες θεραπευτικές μεθόδους για την κολπική μαρμαρυγή.