Συμπτώματα και επιπτώσεις υψηλής πίεσης στα μάτια
Written by Ophthalmologist Κανδαράκη Αρτέμιο and Ophthalmologist Κανδαράκη Στυλιανό on 20 June 2019
Reviewed by Ioanna Vlassi from our scientific team
Συχνές ερωτήσεις για το γλαύκωμα
Πώς βλέπει ένας ασθενής με γλαύκωμα;
Ένας ασθενής με γλαύκωμα έχει μικρότερο οπτικό πεδίο από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Συνήθως ξεκινά με μειωμένη οπτική ικανότητα στη δεξιά και αριστερή πλευρά του οπτικού του πεδίου. Από κάποιο σημείο και ύστερα, ο γλαυκωματικός ασθενής βλέπει σαν μέσα από έναν πολύ στενό κύλινδρο. Έχει δηλαδή χάσει την περιφερειακή του όραση. Όσο περνάει ο καιρός και μένει χωρίς θεραπεία, το οπτικό πεδίο του ασθενή μικραίνει όλο και περισσότερο.
Τι εξετάσεις πρέπει να κάνω για να δω αν έχω αυξημένο κίνδυνο γλαυκώματος;
Πλέον, είναι διαθέσιμες διάφορες γονιδιακές εξετάσεις που ανιχνεύουν τον κίνδυνο ανάπτυξης γλαυκώματος, ακόμη και αυτόν του συγγενούς γλαυκώματος. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, τα γονίδια CYP1B1, MYOC, OPTN και WDR36 ευθύνονται για την εμφάνιση γλαυκώματος, ενώ μία μετάλλαξη στο γονίδιο LOXL1 ευθύνεται για το ψευδοαποφολιδωτικό γλαύκωμα. Αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, συμβουλέψου τον οφθαλμίατρό σου για τις εξετάσεις που σου προτείνει να κάνεις.
Παίζει ρόλο η διατροφή στο γλαύκωμα;
Η διατροφή δεν παίζει κανένα ρόλο στην αντιμετώπιση του γλαυκώματος. Φυσικά, μια ισορροπημένη δίαιτα πάντα συντελεί στην καλύτερη πορεία της θεραπείας οποιασδήποτε πάθησης, καθώς ο οργανισμός γίνεται πιο δυνατός και επανέρχεται ταχύτερα. Έτσι, προληπτικά, η διατροφή θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων των ματιών. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα αμερικανικού πανεπιστημίου, η διατροφή που βασίζεται στα καλά λιπαρά και είναι φτωχή σε υδατάνθρακες περιορίζει τον κίνδυνο.
Τι θα συμβεί αν δεν διαγνωστεί εγκαίρως το γλαύκωμα;
Το γλαύκωμα είναι πολύ σημαντικό να διαγνωστεί εγκαίρως, καθώς αν μείνει χωρίς θεραπεία και εξελιχθεί, οδηγεί σε τύφλωση. Η βλάβη ξεκινά με περιορισμό του οπτικού πεδίου και εξελίσσεται σιγά- σιγά μέχρι να οδηγήσει σε ολική απώλεια όρασης. Γι’ αυτό, η προληπτική εξέταση κάθε ένα με δύο χρόνια είναι καθοριστικής σημασίας, ειδικά αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Αν υπάρχει ιστορικό συγγενούς γλαυκώματος, καλό θα ήταν να γίνεται γονιδιακός έλεγχος στα νεογνά της οικογένειας.