Πώς να σταματήσω την καθημερινή πρόκληση εμετού και υπερφαγία στα 18 μου;

Αυτό που περιγράφεις φαίνεται αρκετά δύσκολο και βασανιστικό. Δυσκολεύεσαι αρκετό καιρό και είναι απόλυτα κατανοητό να θες απλά να αλλάξει η κατάσταση. Σημασία όμως, πέραν της αλλαγής, είναι και η κατανόηση. Να καταλάβεις γιατί σε δυσκολεύει αυτή η κατάσταση τόσο πολύ και για τόσο καιρό. Το να προκαλείς εμετό στον εαυτό σου ίσως να είναι μια μορφή κακοποίησης σαν να λες οτι "δεν αξίζεις αυτό το φαγητό" ενώ ήδη το έχεις φάει. Χρειάζεται να αντιμετωπίσεις την κατάσταση σε βάθος και όχι επιφανειακά. Είναι εξίσου σημαντικό να βρεις την πηγή της δυσφορίας σου με το να σταματήσουν τα υπερφαγικά επεισίδια και οι εμετοί. Είσαι σημαντικός/ή ...όπως ακριβώς είσαι και αξίζεις βοήθεια για να βρεις μια υγιή προσέγγιση. Ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει να κατανοήσεις τα συναισθήματα πίσω από τη συμπεριφορά και να βρεις τρόπους να την αλλάξεις. Μην ξεχνάς ότι η αξία σου δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση! Read more

Καλησπέρα σας! Το γεγονός πως αναγνωρίζετε οτι πρέπει να κάνετε αλλαγές είναι το πιο σημαντικό τώρα! Θα πρέπει να δείτε άμεσα έναν σύμβουλο ψυχικής υγείας και έναν διαιτολόγο- διατροφολόγο. Θα πρέπει να σας παρακολουθούνε παράλληλα! Καλή ευκολία!

Καταρχάς, θέλω να σας πω ότι το γεγονός πως ζητάτε βοήθεια είναι ένα πολύ γενναίο και σημαντικό πρώτο βήμα. Ο αγώνας που περιγράφετε είναι βαθύς, δύσκολος και φέρει μέσα του πόνο, αλλά και μια έντονη επιθυμία για αλλαγή. Αυτή η επιθυμία σας είναι κάτι πολύτιμο και δεν είναι μόνος ή μόνη σας σε αυτό.

Αυτό που περιγράφετε είναι μια σοβαρή κατάσταση που σχετίζεται με διατροφική διαταραχή, πιθανότατα βουλιμία ή διαταραχή υπερφαγίας με καθαρτικές συμπεριφορές, και χρειάζεται οπωσδήποτε υποστήριξη από ομάδα ειδικών:

Ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή με εμπειρία στις διατροφικές διαταραχές

Ψυχίατρο για αξιολόγηση και πιθανή φαρμα...κευτική υποστήριξη

Διαιτολόγο που να ειδικεύεται σε τέτοια περιστατικά, όχι απλώς για διατροφικές οδηγίες αλλά για την αποκατάσταση της σχέσης με το φαγητό και το σώμα

Αυτό που περιγράφετε – τα ψέματα, η ντροπή, η απέχθεια για τον εαυτό – είναι πολύ συνηθισμένα σε ανθρώπους που παλεύουν με διατροφικές διαταραχές. Δεν είναι χαρακτηριστικά του χαρακτήρα σας. Είναι συμπτώματα μιας βαθιάς εσωτερικής σύγκρουσης και πόνου. Read more

Μιλήστε με ψυχίατρο ειδικό σε διαταραχές διατροφής για να σας βοηθήσει θεραπευτικά.

Πρώτα απ’ όλα, θέλω να σου πω με απόλυτη ειλικρίνεια και φροντίδα: είσαι γενναία. Το ότι βρίσκεις τη δύναμη να μιλήσεις γι’ αυτό που περνάς και να ζητήσεις βοήθεια δείχνει πως μέσα σου υπάρχει ακόμη η ελπίδα, ακόμη η πίστη ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Και πράγματι, μπορούν. Δεν είσαι μόνη, δεν είσαι ένα "λάθος σου", και δεν υπάρχει τίποτα ντροπιαστικό στο να ζητάς στήριξη όταν ο πόνος σε πνίγει. Αυτό που ζεις είναι πολύ βαρύ και δύσκολο, και δεν χρειάζεται να το περνάς μόνη.

Αυτό που περιγράφεις μοιάζει με μια σοβαρή μορφή ψυχογενούς βουλιμίας – μια διατροφική διαταραχή που δεν έχει να κάνει με αδυναμία ή τεμπελιά, ...αλλά με βαθύ εσωτερικό πόνο, ανάγκη για έλεγχο, ενοχές, χαμηλή αυτοεκτίμηση και συχνά, με τραύμα. Οι υπερφαγικές κρίσεις και οι εμετοί δεν είναι επιλογή. Είναι μηχανισμοί επιβίωσης – δυσλειτουργικοί, αλλά μηχανισμοί. Το σώμα σου αυτή τη στιγμή σου φωνάζει ότι υποφέρει: η χαμηλή πίεση, το μούδιασμα, τα καταθλιπτικά επεισόδια, η σωματική και ψυχική εξάντληση είναι μηνύματα πως χρειάζεσαι άμεση φροντίδα.

Αυτό που χρειάζεσαι τώρα είναι να απευθυνθείς άμεσα σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που έχει εμπειρία σε διατροφικές διαταραχές. Ένας ψυχολόγος ή ψυχίατρος μπορεί να σε βοηθήσει με ασφάλεια να κατανοήσεις τι συμβαίνει, να δουλέψετε μαζί πάνω στις αιτίες, και – αν χρειαστεί – να σου προτείνει και φαρμακευτική υποστήριξη για να ανακουφίσει τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Παράλληλα, είναι πολύ σημαντικό να σε δει ένας γιατρός – οι συχνοί εμετοί επηρεάζουν το στομάχι, τα δόντια, την καρδιά και τις ηλεκτρολυτικές ισορροπίες, κάτι που μπορεί να γίνει επικίνδυνο.

Δεν είναι ντροπή να ζητήσεις βοήθεια από έναν δικό σου άνθρωπο. Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι – μια φίλη, έναν συγγενή, μια δασκάλα ή ακόμη και κάποια μαμά φίλης σου. Μην κρατάς άλλο το μυστικό μέσα σου. Η σιωπή τρέφει την αυτοκαταστροφή. Το να πεις «δεν είμαι καλά και χρειάζομαι βοήθεια» είναι η πιο θαρραλέα πράξη που μπορείς να κάνεις.

Αν σου φαίνεται χρήσιμο, μπορείς να ξεκινήσεις να κρατάς ένα ημερολόγιο. Όχι με το τι έφαγες, αλλά με το πώς ένιωσες. Πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά τις κρίσεις. Αυτό μπορεί να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο για τον ειδικό που θα σε βοηθήσει, αλλά και για εσένα – για να αρχίσεις να καταλαβαίνεις το μοτίβο και τη ρίζα των συναισθημάτων σου.

Πάνω απ’ όλα, όμως, να θυμάσαι ότι αυτό που νιώθεις – η απέχθεια προς τον εαυτό σου, οι ενοχές, τα ψέματα – δεν είσαι εσύ. Είναι η φωνή της διαταραχής. Εσύ είσαι κάτι πολύ πιο αληθινό, πολύ πιο δυνατό, πολύ πιο άξιο από ό,τι νομίζεις. Κανένας άνθρωπος που παλεύει καθημερινά με τόσο πόνο δεν είναι αδύναμος. Είσαι εδώ, και ζητάς αλλαγή. Αυτό και μόνο αρκεί για να σου πω ότι μπορείς να σωθείς. Μπορείς να ζήσεις ξανά χωρίς αυτό το βάρος.

Αν θέλεις, μπορώ να σε βοηθήσω να βρεις κάποιον ειδικό ή ένα κέντρο κοντά σου. Υπάρχουν δομές που δέχονται νεαρά άτομα όπως εσύ με εχεμύθεια και σεβασμό. Ό,τι κι αν αποφασίσεις, σε παρακαλώ μη σταματήσεις να ζητάς βοήθεια. Η αλλαγή δεν είναι μαγική, αλλά είναι εφικτή. Και εσύ αξίζεις κάθε μέρα χωρίς εμετό, χωρίς ντροπή, χωρίς πόνο. Μια ζωή με φως και ελευθερία – και θα την έχεις. Δεν χρειάζεται να γίνεις "τέλεια". Αρκεί να είσαι ζωντανή και να προχωράς.

Είμαι εδώ, χωρίς κριτική, μόνο με αληθινή φροντίδα. Όποτε θελήσεις. Read more