Πώς να αντιμετωπίσω έναν οξύθυμο προϊστάμενο που ουρλιάζει και κατηγορεί;

Όλο αυτό το οποίο περιγράφετε είναι αυτό που ορίζεται στην βιβλιογραφία ως ¨σύνδρομο mobbing¨. Το σύνδρομο αυτό, ορίζεται σε κάθε ¨επαναλαμβανόμενη, καταχρηστική συμπεριφορά¨ που εκδηλώνεται με λόγια, πράξεις κ.α. και μπορεί να τραυματίσει την προσωπικότητα, τη σωματική ή και την ψυχική σταθερότητα ενός ανθρώπου, να φέρει αρνητικά αποτελέσματα στην εργασία του και φυσικά να διαταράξει το εργασιακό κλίμα μέσα στην ομάδα που ανήκει.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πόσο χρόνο καθημερινά βρισκόμαστε στην εργασία μας, και πόσο σημαντικό είναι για την κοινωνική και ψυχική ισορροπία μας η ικανοποίηση που αντλούμε μέσα από αυτήν, καταλαβα...ίνουμε ότι είναι απαραίτητο να κάνουμε κάτι για αυτό.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις συμπεριφορές, χρειάζεται πρωτίστως να μπορούμε να τις αναγνωρίσουμε, και να καλλιεργήσουμε τις επικοινωνιακές μας δεξιότητες, για την προάσπιση των προσωπικών μας ορίων.
Χρειάζεται να κάνετε μια ¨παύση¨ και να σκεφτείτε τι χάνετε, τι αφήνετε και σε τι ή σε ποιον αφήνετε να έχει δύναμη. Σκεφτείτε ότι δεν είστε μόνος και αξιοποιήστε το.
Δώστε χώρο σε πράγματα που σας άρεσαν πριν, που σας γέμιζαν.
Λένε ότι αυτό στο οποίο εστιάζεις την προσοχή σου, μεγαλώνει. Διαχωρίστε τι είναι αυτό που θέλετε να μεγαλώσει και ποιο είναι αυτό το οποίο δεν θέλετε.
Σας εύχομαι καλή συνέχεια. Read more

Λυπαμαι για την κατάσταση σας. Ακούγεται πολύ στενάχωρη.
Εύχομαι να βρείτε τους ιδανικούς για εσας πόρους δύναμης ώστε να μπορέσετε να διαχειριστείτε ή να αλλάξετε αυτό που σας δυσκολεύει. Σκέφτομαι πως ίσως μιλώντας για αυτό σε κάποιον που εμπιστεύεστε να εμφανιστεί η λύση..

Η συστηματική ψυχολογική τρομοκρατία στον εργασιακό χώρο μπορεί να έχει ψυχικά πολύ οδυνηρές συνέπειες. Αν σας αρέσει το διάβασμα θα μπορούσα να σας προτείνω το βιβλίο της Marie-France Hirigoyen Ηθική Παρενόχληση που περιγράφει πολύ καλά όλη αυτήν την συνθήκη και ίσως σας δώσει και κάποιες ιδέες. Από εκεί και πέρα ίσως μπορεί να σας φανεί χρήσιμο να ζητήσετε βοήθεια και να βρείτε την κατάλληλη υποστήριξη, ώστε να μην συνεχίζετε να το αντιμετωπίζετε μόνος.

Ακούγεται ότι ο προΪσταμενος εισβάλει στον ζωτικό σας χώρο για χρόνια και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μικαραίνετε τόσο που νιώθετε ότι δεν υπαρχετε. Θα πρότεινα να μπείτε σε διαδικασία ψυχοθεραπείας όπου σ' ένα πλαίσιο ασφάλειας και αποδοχής θα μπορέσετε να βρείτε ενεργητικούς και θετικούς τρόπους για σας, να οριοθετείτε τον προοΪστάμενο ή όποιον άλλον άνθρωπο στη ζωή σας έχει αντιστοιχες συμπεριφορές.

Καλησπέρα σας. Λυπάμαι για αυτό, ακούγεται πολύ κουραστικό να έχετε έναν προϊστάμενο που όχι μόνο αδυνατεί να αναλάβει τις ευθύντες του, αλλά και να επιπλήττει και το προσωπικό, σχεδόν με επιθετικό, βίαιο τρόπο. Φαίνεται ότι αυτή η συνθήκη σας έχει επηρεάσει ευρύτερα, τόσο σε επίπεδο ταυτότητας ("αισθάνομαι ότι δεν υπάρχω, ότι είμαι άλλος", "παραμελώ τον εαυτό μου"), όσο και σε επίπεδο οικογένειας. Και όλα αυτά μαζί μοιάζουν να δημιουργούν ένα φαινομενικά ανυπέρβλητο αδιέξοδο...

Λέτε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να πάτε αλλού. Προφανώς υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να λέτε κάτι τέτοιο, και τους σέβομαι, ωστόσο σας προσ...καλώ να εξετάσετε κατά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο, ή αν τελικά είναι ο φόβος, ο κόπος, τυχόν ανασφάλειες που συνήθως συνοδεύουν μια τέτοια αλλαγή, που ενδεχομένως να κρύβονται από πίσω.

Σας ενθαρρύνω να ξεκινήσετε μερικές συνεδρίες συμβουλευτικής ή ακόμα και coaching προκειμένου να αναζητήσετε ένα αδιέξοδο στο πρόβλημά σας. Προσωπικά βρίσκομαι στη διάθεσή σας.

Επίσης στη θέση σας θα κοιτούσα αν μπορεί να γίνει κάτι σε νομικό επίπεδο, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα. Δυστυχώς όμως δεν γνωρίζω σχετικά. Read more

Σαν να καθρεπτίζεται αυτή η υποτίμηση που παίρνεις από τον προϊστάμενο και να την αναγνωρίσεις πλέον και στο επίπεδο της οικογένειας. Με τη βοήθεια της προσωποκεντρικής ψυχοθεραπείας και ενός ψυχοθεραπευτή θα μπορούσες να αναγνωρίσεις τα όρια. Αν δεν μπορείς να τα θέσεις στο αφεντικό να αποδεχθείς ότι υφίστασαι αυτή την κατάσταση για κάποιους λόγους τους οποίους ελέγχεις εσύ, να μη μεταφέρεται όλο αυτό σε όλες τις πτυχές της ζωής σου. Εν τω μεταξύ θα δυναμώσεις ψυχικά και να μπορείς να παρουσιάζεις το μέχρι που είναι οκ το φέρσιμο που αναφέρεις.
Καλή δύναμη
ΚΜ

Εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα μετακίνησης από τη συγκεκριμένη εργασιακή συνθήκη, θα μπορούσε να φανεί ωφέλιμη η κατανόηση της δικής σας πραγματικότητας. Άλλωστε, παρότι ένα τοξικό περιβάλλον σπάνια μεταβάλλεται (όσο η συνθήκη παραμένει η ίδια), η υποστήριξη και ενίσχυση των «θυμάτων του» μπορεί να είναι ψυχοθεραπευτική.

Καλησπέρα,
Δυστυχώς η εργασιακή "τρομοκρατία" είναι πλέον ένα φαινόμενο που φαίνεται να υπάρχει έντονα...
Τετοιες συμπεριφορές "εγλωβίζουν" πολύ συχνά τον εργαζόμενο, προκαλούν συνεχή δυσφορία μέσα στην ημέρα και παρατηρείται ότι μακροχρόνια έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργικότητα του ατόμου, όπως αναφέρετε.
Η "αποστασιοποίηση" από τον εαυτό ("είμαι άλλος"/ αποπροσωποίηση) αποτελεί έναν άλλο τρόπο να πει το μυαλό και το σώμα "Στοπ, δεν αντέχω άλλο".
Το αδιέξοδο αυτό φαίνεται αρχικά βουνό, ωστόσο χρειάζεται μια ολιστική βήμα - βήμα επαναξιολόγηση. Ενδεικτικά και ως παράδ...ειγμα, στοιχεία που δουλεύονται σε μια συμβουλευτική είναι:
- Ποιες είναι οι δεξιότητες και οι ικανότητες μου;
- Τι με έχει εγκλωβίσει πραγματικά στην Συνθήκη αυτή;
- Τι σημαίνει για εμενα εργασία; Πώς έχει αλλάξει αυτή η έννοια με τα χρόνια;
- Γιατί όταν κλείνω την πόρτα της δουλειάς δεν αφήνω πίσω το περιβάλλον εργασίας μου; Τι προσωπικό ζήτημα μπορεί να μου πυροδοτεί αυτο και το "κουβαλάω" μαζί μου;
- Πίνακες θετικών και αρνητικών πεποιθήσεων για τον εαυτό , πώς αυτό επιδρά στο αντίκτυπο που έχει η εργασιακή "τρομοκρατία"
- Τρόποι επικοινωνίας των δυσκολιών στην οικογένεια & εγγύτητα μέσω ουσιαστικής επικοινωνίας αν υπάρχει απομάκρυνση - απομόνωση
- Αξιολόγηση του αδιεξοδου / εναλλακτικοί τρόποι σκέψης / δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων
- Διεκδικητική συμπεριφορά (εκμάθηση) / αξιολόγηση ρεαλιστικών αιτημάτων πιθανά μαζί και με άλλους συναδέλφους
- Ρεαλιστικές προσδοκίες από τον εαυτό (πόσο καλά αποδίδω, τι μου έχει δώσει η εργασία μου, πώς μπορώ να το αξιοποιήσω για το συμφέρον μου κ.α.)
Είναι ενδεικτικά, εξαρτάται πολύ και από τη φύση της εργασίας και των περιορισμών που δεν αναφέρονται στην παράθεσή σας.
Με εκτίμηση Read more

Η κατάσταση είναι δύσκολη και φαίνεται να αισθάνεστε παγιδευμένος. Αυτό που μπορώ να σας προτείνω είναι να το συζητήσετε με ψυχοθεραπευτή, για να σας βοηθήσει να το διαχειριστείτε.

Σκεφτείτε τί είναι σημαντικότερο για εσας; Η ψυχική και σωματική σας υγεια και η σχέση σας με την οικογένεια σας ή η εργασία σας και ο προϊστάμενός σας; Πολλές φορές δυσκολευόμαστε να πάρουμε μια απόφαση γιατί έχουμε καποιες εσωτερικές δυσκολίες και έτσι αποφασίζουμε να παραμείνουμε σε μια κατάσταση από το να φύγουμε από αυτήν. Η ψυχοθεραπεία σίγουρα βοηθάει να τις εντοπίσετε και να τις αντιμετωπίσετε.

Δυστυχώς κάνετε υπομονή γιατί βάζετε τις ανάγκες του προϊσταμένου πιο πάνω από τις δικές σας, ξοδεύεστε γι αυτόν , το θεωρείτε υποχρέωσή σας ενώ δεν είναι. Ποιος ξέρει πώς φθάσατε μέχρις εδώ να ιεραρχείτε τους άλλους πριν την οικογένειά σας.....

Καλησπέρα σας.
Αρχικά γνωστοποιείστε την παρουσία και την Θεση σας και εν συνεχεία διεκδικήστε, θετωντας ορια στον τρόπο που σας προσεγγίζουν είτε είναι ο προϊστάμενος είτε κάποιο άλλο πρόσωπο. Σίγουρα το αίσθημα το οποίο σας εχει δημιουργηθεί δεν είναι κατασκεύασμα αναξιότητας...

Ψυχοθεραπεία με στόχο την ενίσχυση των αμυνών σας και εύρεσης τρόπων για εκτόνωση των αρνητικών σας συναισθημάτων

Δεν έχει δικαίωμα να φέρεται έτσι ο προϊστάμενος σας, αν του κάνετε αναφορά θα έχει επιπτώσεις και μια ήρεμη συζήτηση μαζί του καθώς και με κάποιον επόπτη εργασίας θα βοηθούσε να ανακτήσετε την χαμένη αξιοπρέπεια σας και να νοιώσετε πως σας αξίζει ο σεβασμός από τον ίδιο σας τον εαυτό κάτι αρχάς , ευχαριστώ

Δεν είναι εύκολη αυτή η κατάσταση, απευθυνθείτε σε ειδικό ψυχοθεραπευτή για να συζητήσετε μαζί του τρόπους για να προφυλαχτείτε ψυχικά.